Poezi për Muajin e Ramazanit

Të lumt ne ja gëzimi jonë
Ramazani nmesin tonë
Ty Allahu të ka caktue
Mshirës sTij me na afrue
Mirë se erdhe fati jonë
O prenvera e shpirtit tonë
Ti na sjellë ne çdo të mirë
Lidhë shejtanin në zinxhirë
Nty Allahu çon mirësinë
Shumë rahmet për krejt njerëzinë
Fort të madh namin e mban
Se nTy Zoti çoi Kur-an
NTy një« natë« veç sa ka vlera
Ma se tridhjetë mijë netë tjera
Lejleletul Kadr-in me shumë vlerë
Sa si kanë një mijë muej tjerë
NTy ne kemi kënaqësi tparë
Në aksham kur hajmë iftar
Nahiret tjetra na mrrinë
Kur ttakohemi me Perendinë
Punën e mirë Zoti çdo herë
Na e rritë dhjetë deri nshtatëqind herë

Por agjërimi është i Tij
Dhe shpërblimi ska kufi
Çka Allahu nty dha vetë
Ndhjetë ditë tpara sjell rahmet
Ndhjetë ditë tjera Zoti thërret
Robt e vet në magfiret
Ndhjetë të fundit çka na bjen
Nuk na len me ra nxhehennem
Ti ne shpirtin na e pastron
Kurse trupin na e forcon
Vlera jote nuk shkon bosh
Prej Teje dalim më t' shëndosh
Pra çdokush ka borxh prej nesh
Të bajm dhikër sa më shpesh
Punë të mira pa ia nda
Besimtarin me e pas vëlla
Mos tharrojmë një gjë aspak
Tjapim fitrin dhe sadakë
Pasurisë me i dhanë zekat
Ti ndihmojmë kështu fukaratë
Që nBajram tjen ngjendje tlartë
Si nRamazan-tbarabartë
Atëhere Zoti, ska dyshim
Na shpërblen për agjërim
Ia hap derën në Xhennet
Çdo agjëruesit të vërtetë